ολομορφικός

-ή, -ό

1. (για κρυστάλλους) αυτός που έχει συμμετρικό σχήμα κατά τα δύο άκρα του («ολομορφικός ημιεδρισμός»)

2. μαθ. (για εξίσωση) μονοδύναμη και διαφορίσιμη κατά οποιοδήποτε σημείο.